Chapter 02

   Czuł ogromny gniew, który mieszał się z bólem. Nie po raz pierwszy musiał zetknąć się z taką sytuacją, ale tym razem wiedział, że to była totalna przesada. Nie mógł zrozumieć, dlaczego po raz kolejny musiał przeżywać tą chwilę. A miało już się nie powtórzyć. Jak głupi, uwierzył w słowa swojej ukochanej, która zapewniała go, że postara się zamazać wszelakie smutki na jego duszy. Nie udało się.

Stał oparty o beżową ścianę i patrzył chłodnym wzrokiem na czarnowłosą kobietę, z którą związał się ponad rok temu. Miał dwa wyjścia: opuści ten pokój trzaskając drzwiami, bądź zadusi brunetkę. Przyglądał się, jak siedziała niepewnie na krańcu swojego łóżka obserwując coś niewidzialnego na podłodze. Już miał chęć podejść do niej i z niemałą siłą pokazać, że to, co wyczyniła było przegięciem, gdy ona podniosła swoje spojrzenie wprost na jego twarz. Poczuł się jak rażony prądem, ona również. On z gniewu, ona ze strachu. Nie chciał słuchać kolejnych tłumaczeń. Z pewnością pociągnęłaby za sznurek kłamstw, w które musiałby uwierzyć. A co, jeśli nie chciał? Ona miała się o tym przekonać.

- Sal – zaczęła.

- Milcz! - uniósł głos. Złapał się za miejsce, gdzie przeważnie posiadał broń. Poczuł materiał dżinsowych spodni. Pistolet wsuwał z tyłu za spodnie, aby nie było jej widać. Robił to zawsze, gdyż mogła się w każdej chwili przydać. Bywało, że nosił w nogawce, ale nie często. Teraz doszło do niego, że zostawił ją w swoim domu. Przecież nie jestem pieprzonym bandytą! Ta suka nie zasługuje na nic, nawet na śmierć z mojej ręki – pomyślał. Nie pojawił się tu po to, aby ją zabić. Nie chciał tego robić. Miał skrupuły.

Patrzył na ciemnowłosą przez kolejną minutę. Czuł do niej obrzydzenie. Może jeszcze wcześniej dał się oszukać, gdyż był ślepo w niej zauroczony.

Młoda kobieta nawet nie drgnęła. Siedziała na posłanym łóżku, na którym często uprawiała seks. Sal uważał, że tylko on był tym jedynym dla niej; tym jedynym, którego wpuszczała do przytulnej jasnoróżowej pościeli. Ta jego pewność, co do niej minęła bardzo szybko, z brutalnością. Teraz nie miał ochoty wysłuchiwać jej wersji wydarzeń. Pragnął poniżyć ją, ale: czy poniżoną dało się poniżyć? Zastanawiał się. Magdalena miała założoną bardzo krótką koszulkę odsłaniającą nie tylko płaski brzuszek, ale i również kawałek prześwitującego stanika. Jej równomiernie opalona skóra jakby świeciła od potu. Kosmyki włosów przyklejały się do chudych ramion, a usta nieco zaschły. Jej dżinsowe spodenki uwydatniały pośladki. Sal lubił jej styl ubioru; uwielbiał klepać ją po tyłku, czy wkładać palce w dziurki. Tym razem nie miał chęci na spoglądanie na nią, jak na eksponat. Poczuł ogromne obrzydzenie. To było coś znaczenie silniejszego od niegdyś prawdziwego uczucia. Jak mogłem się z nią związać? Czy zawładnęła mną swoim ciałem? A może byłem podobny do niej … może lubowałem się w takich sukach, jak one. Tak. Kochałem pieprzyć tę sukę. Jej idealne ciało ugaszało moje pragnienia. Ale nie … tym razem przejrzałem na oczy. Ta suka jest tania, przereklamowana, skoro pozwalała wpychać w siebie obce kutasy. Czy swoim sponsorom również obciągała naraz? Czy połykała w całości? Ohydna zdzira, za którą szalałem. Chciałem ją za żonę … Boże kochany, lepsza prawda od kłamstwa. Dobrze, że w czas zrozumiałem pewne sprawy – pomyślał. Magdalena nie mogła zapewne ścierpieć ciszy i złowrogiego spojrzenia Cusacka.

- Sal, na miłość boską, daj mi to wytłumaczyć – powiedziała przejętym głosem. On nawet się nie uśmiechnął. Wtedy potrafił ją wziąć w swoje silne ramiona, a później zerżnąć. A teraz … Zrobił krok do przodu.

- Czy rozmawiając z tobą nie poniżę się? - zapytał, ale nie oczekiwał odpowiedzi – Tu nie ma nic do wytłumaczenia – powiedział bez wyrazu uczuć – Wcześniej potrafiłaś mnie przekręcić, że ci wierzyłem … Zapewne sama straciłaś poczucie czasu i rachubę, więc wpadłaś we własną pułapkę.

- Kochanie, przestań – wstała robiąc słodką minę. W zwyczaju miała podchodzić, dotykać i całować, ale Sal nie był tak naiwny. Podeszła mając zapewne nadzieję, że ramiona się przed nią otworzą i wszystko powróci jak dawniej. Jednak to musiała się mocno zdziwić, gdy nagle męska ręka podniosła się w górę, by móc spoliczkować niewierną. Nie otrzymała serii pocałunków, a duży cios prosto w delikatną twarz. Rozległo się chlaśnięcie, po którym Magdalena poczuła ogromne szczypanie, które pulsowało znacznie mocniej z każdym tchem. Klęknęła na podłodze czując zapewne ból, który nie chciał zniknąć. Sal popatrzył na nią bez uczuć. Widział przed sobą zwykłą szmatę, o którą mógłby bić się każdy pustak, by tylko zamoczyć swojego fiuta.

Długo nie zbierała się z podłogi. Zwinęła się w kłębek zakrywając twarz dłońmi. Szlochała. Brunet postał jeszcze chwilę patrząc na nią, jak na zwykłe ścierwo, które do niedawna kochał.

- Zasługujesz tylko na to. Zrywam zaręczyny, dziwko – poinformował dość poważnym głosem. Twarz Magdaleny wyłoniła się zza kościstych dłoni. Wtedy Sal mógł zauważyć, że jej idealny makijaż rozmazał się robiąc niepożądany efekt. Jej lewa strona twarzy była mocno zarumieniona, delikatnie spuchnięta.

- Sal, nie możesz odejść – jęknęła – Kocham cię, wiesz o tym – dodała.

- Tym razem z nami już koniec – powiedział – A skoro nie wierzysz – podszedł do niej i klęknął. Chwycił ją za dłoń i zsunął z jej palca pierścionek, jaki jej podarował pół roku temu. Magdalena próbowała go odebrać, ale na nic, gdyż Cusack szarpnął ją kilkakrotnie, by się uspokoiła. Wsunął biżuterię do kieszeni.

- Ty draniu! Nigdy nie byłeś dobry! Skończony debil! - zaczęła się wydzierać, gdy tylko wstała – Nie masz prawa mnie rzucać! To ja powinnam cię zostawić! - chwyciła za wazonik, którym rzuciła w detektywa. Facet zdążył zrobić unik widząc w jaką furię popadła jego była narzeczona. Wazonik trafił w drzwi rozpryskując się na kawałeczki.

- Jeszcze ci mało? - podszedł do niej i pchnął ją na łóżko – Powinienem ci takie wpierdol spuścić, ale nie chcę tracić siły i nerwy na takie dno jak ty, dziwko – wypowiedział się, po czym wyszedł z jej pokoju jak najszybciej. Jak mogłem wcześniej nie widzieć tego, jaka ona jest? Tyle zmarnowanego czasu na jakiegoś pustaka. Zachciało się kobiety idealnej – dręczył się myślami.

     Musiał odwiedzić jeden z barów, gdzie zachodził, aby wypić małe piwo. Tym razem zasiadając przy barze zamówił słabego drinka. Chciał poukładać myśli, zastanowić się nad pewnymi sprawami i zacząć życie od nowa, jako singiel. Dawno zapomniał, co to znaczy być samotnym, ale zrozumiał, że przy Magdalenie również nie był szczęśliwy. Wiele razy dochodziło do kłótni, szarpaniny. Kilkakrotnie potrafił ją uderzyć. Zwykle wszystkie kłótnie kończyły się dobrze, aż do tego momentu. Gdyby jej nie zostawił, nadal czułby się oszukiwany. Nadal czułby się paskudnie. A teraz? Stał się wolny od niej. Już nie musi myśleć, co porabiała, gdy go nie było. Doszło do niego, że Magdalena nie potrafiła go uszczęśliwiać. Zawsze powodowała, że odczuwał zazdrość, niepewność i zdrady. Sal bywał różny, ale posiadając kobietę nie zdradzał jej. Nikt nie mógł zarzucić mu niewierności.

      Sącząc słabego drinka rozejrzał się dookoła. Przy stolikach siedziały zakochane pary, w tle leciała romantyczna muzyka, a barman, który go obsłużył, miał już założoną obrączkę ślubną. Tutaj każdy kogoś miał. Gdzieniegdzie przesiadywali brodacze, zapewne z kółka motocyklowego. Mieli skórzane kamizelki z wyhaftowanym wilkiem na plecach. Sal przypomniał sobie jak kiedyś chciał posiadać własny motocykl, ale rozmyślił się i wybrał samochód. Dopił resztę coli mieszanej z wódką, po czym wychlipał fragmenty kostek lodowych, które nie zdążyły się do końca roztopić. Nie miał chęci spędzać całego wolnego czasu w tym miejscu. Czuł, że dopadały go myśli o niewiernej narzeczonej. Byłej narzeczonej. Czekała go robota, nie byle jaka, gdyż miał pomóc dobremu znajomemu w pewnej sprawie. Ale nie chciał spaprać niczego. Wolał odpocząć.

screen movie Drive Hard

     Wracał do domu kierując swoim samochodem. Słaby drink nie był przeszkodą w prowadzeniu pojazdu. Cusack nie wyglądał na pijanego. Był po jednej kolejce, słabej. Więc niemożliwością byłoby to, aby mógł spowodować wypadek. Miał mocną głowę i mógł wypić więcej alkoholu, po czym wsiąść za kółko. Tak bardzo profesjonalnie podchodził do swoich zajęć, że nikt by nie powiedział, że Sal tknął alkohol, bo przecież ma w ręce kluczyki od wozu, bo przecież wykonuje kolejne zlecenie. A jeden słaby drink nie wyrządziłby mu najmniejszej krzywdy – i on o tym dobrze wiedział.

Chciał zajechać do kumpla Jordana, ale przemyślał sprawę, aby przez jedną dobę z nikim nie rozmawiać. Chciał odpocząć. Sprawa z Magdaleną wryła się w jego psychikę. Nadal miał w głowie nieprzyjemne obrazki. Czy żałował, że zachciało mu się szpiegować własną ukochaną? Spodziewał się, że nie. Może nawet i lepiej. Jak na razie nie chciał dorwać potencjalnego słuchacza i wyżalać się na temat byłej narzeczonej. Co prawda, Jordan był najlepszym kumplem. Mógł z nim nawet konie kraść, a on nikomu nie wygadał. Sal tak bardzo chciał zasnąć na pół roku, ale bardzo szybko dotarło do niego, że nie powinien się mazać. Był dorosły, wiedział, czego pragnie i co powinien zrobić. Po drodze rozmyślał. Porównał Magdalenę do taniej dziwki z ulicy. Stwierdził, że obie łączy wiele. Poczuł zażenowanie, że przez pewien czas był zainteresowany modelką. Wiedział, że gdyby spotkał prostytutkę sprzedająca się za pięćdziesiąty dolarów, zrobiłaby mu dobrze tak samo jak Magdalena. W tej chwili towarzyszyły mu odczucia wymiotne na samą myśl, że upadł tak nisko, aby związywać się ze zwykłą szmatą. 

screen movie "Drive Hard"

     Droga do domu minęła dość szybko. Gdy wjechał na swoją posesję, zamknął bramę, a samochód wstawił do garażu. Jego zdaniem niewielki dom pomieściłby dwie trzyosobowe rodziny. Składał się z pięciu pokoi, przedpokoju, małego salonu, dwiema łazienkami i sporą kuchnią. Była też malutka piwniczka, oraz duży strych. Cusack na to zapracował własnymi rękoma. Od dziesięciu lat był prywatnym detektywem, a wcześniej pracował w podobnym fachu. Pomimo luksusowego życia nie potrafił zapewnić Magdalenie dostatek. Przynajmniej on tak uważał. Dziewczyna wolała mieszkać u siebie, nie lubiła jego znajomych. Ponadto mogła wiele robić pod jego nieobecność. Sal żył z nią w toksycznym związku. Wiele razy dochodziło do rękoczynów, ale zwykle z winy Magdaleny. Jej nietypowa praca również przeszkadzała Salowi. Magdalena była top modelką. Pojawiała się na wielu okładkach magazynów, uczęszczała na pokazach, sesjach. Obracała się wśród sponsorów. Sal wiedział o jej wybrykach, ale zwykle jej wybaczał. Aż do momentu, w którym perfidnie zaczynała przeginać.

     Rozsiadł się w salonie patrząc na pusty ekran 40 – calowego telewizora. Nie miał ochoty na nic. Wolał przesiedzieć i dać się torturować swoim myślom. Zignorował wiele nieodebranych połączeń od modelki. Kazał jej się gonić, więc niech to robi. Dał jej wolną rękę, mogła nie tracić czasu i przyjmować do łóżka kolejnych kochanków.

Nie mógł wytrzymać, gdy kolejny raz przypomniały mu się widoki, o których wolałby zapomnieć. Udał się do łazienki, gdzie z pomocą dwóch palców, jakie wsunął do gardła, opróżnił swój żołądek. Co ona ze mną zrobiła? Nie jest warta niczego, nawet moich łez. Zapomnę o niej, zacznę od nowa. Będzie mi lepiej bez niej. Położę się, odpocznę. Jutro zajmę się pracą, później poodwiedzam znajomych. Tylko nie mogę dać się zwariować przez tą dziwkę.

Wyszedł z łazienki opłukawszy twarz. Powędrował do sypialni, gdzie umeblowanie było niewielkie. Ściany zostały obłożone kolorem szarości, podobnie co sufit. Mebli było niewiele, zaledwie biurko, duża szafka i stolik nocny oraz duże łóżko. Kołdra była koloru czarnego, co poduszki. Sal nie lubił jasnych prześcieradeł. Położył się na wygodnym łóżku powoli odpływając w sen. Nie przeszkadzało mu, że dzień jeszcze się nie skończył. Jego telefon co jakąś chwilę dzwonił, dzwonił … aż nagle ucichł.

*

     Usłyszał swoje imię. Damski głos wybudził go z niemal koszmarnego snu. Śnił o Magdalenie, która próbowała go zranić po raz kolejny. Zerwał się z łóżka słysząc jej głosy. To nie może być sen, ona powinna siedzieć u siebie i pieprzyć się z jakimś gachem. Powinna pozwalać mu wciskać penisa w swoją zużytą cipę – przeszło mu przez myśl. Zauważył, że spał w ubraniach, jednak nie dbał o to, by dobrze wyjść przy byłej narzeczonej. Wsunął na chwilę dłoń do kieszeni sprawdzając, czy ma nadal pierścionek. Upewniwszy się wyszedł z sypialni schodząc do salonu, gdzie spotkał Magdalenę. Była odziana w te same ubrania, gdy ją zastał w jej domu. Jedynie poprawiła makijaż i zakamuflowała zaczerwienienie po uderzeniu.

- Odejdź stąd – wydarł się na nią, gdy całkowicie zszedł ze schodów. Nie może ci zależeć na mnie, bo nie wiesz co to związek i wzajemne zaufanie, a o szacunku już nie wspomnę – pomyślał.

- Daj mi dojść do słowa! Zależy mi na tobie – próbowała załagodzić sytuację. Sal nie chciał jej nawet słuchać. Tak, jasne! Zależy ci na mnie … tak bardzo, że dawałaś dupy innym facetom. I to od początku naszego chorego związku – pomyślał. Mógł sam przed sobą się przyznać, że związanie się z nią, było zwykłym szaleństwem. A to co działo się między nimi było tak chore, że aż wstyd mu się zrobiło.

- Dużo osób odradzało mi związanie się z tobą … jeśli tak bardzo chcesz znać moją opinię na temat naszego już nieistniejącego związku, to słuchaj uważnie! Oczekiwałem od ciebie wierności. Pozwoliłem ci dalej trwać w branży mody. Nie ograniczałem cię. Byłem ci wierny! A ty? Podczas moich nieobecności zdradzałaś. Ilu ich było? Dobra … nie chcę wiedzieć – był zawiedziony na niej – Nie męcz mnie. Chcę odpocząć, przemyśleć.

- Naprawdę nigdy cię nie zdradzałam – nie podchodziła do niego, zapewne obawiała się kolejnego ciosu – A ostatnio … musiałam iść na pewny układ.

- Nie pieprz – uniósł głos podchodząc do niej, ale na bezpieczną odległość. Gestem ręki wskazał, aby nie zbliżała się do niego – Nakryłem cię z innym. To bezczelne z twojej strony, że kłamiesz mi w żywe oczy. Czy faktycznie nie zasługuję na odrobinę prawdy? I nie pierdol, że nigdy nie sypiałaś z innymi.

- Ty też nie jesteś święty – wytknęła mu. I kto to mówi? – pomyślał – Ona jest taka obleśna, co ja w niej widziałem.

- Może i nie … ale każdy powie, że cię szanowałem – rzekł – Idź już. Nie mamy sobie już nic do powiedzenia.

- Sal, przestań – chyba wpadła w lekką panikę – Wiem, przesadziłam, ale kocham cię nadal.

- Miło wiedzieć, że nadal – podkreślił ostatnie słowo z ironią – Ale ja już cię nie kocham. Wszystko się skumulowało. Ile razy ci wybaczałem … nie mam już na to sił.

- Która cię tak pokocha, jak nie ja? - zapytała. Która? Czy ona sobie żartuje? Są o wiele porządniejsze kobiety, które nie zdradzają i nie potrzebują dostawać w skórę, by na jakiś czas się uspokoić od wybryków – pomyślał.

- Nie bądź niemądra. Jest wiele kobiet, które pokonują cię szacunkiem do własnego ciała. Znam takie, które pokochałyby mnie naprawdę – wypowiedział się.

- Byłam dla ciebie za dobra – wycedziła, na co Sal parsknął śmiechem – No co? - kontynuowała – Która dałaby się uderzyć?

- Gdybyś była porządną kobietą, nie dostałabyś w pysk. Sama wiesz, że słusznie obrywałaś. A teraz, może opuścisz mój dom? - zaproponował na koniec nie kryjąc rozbawienia.

- Jeszcze do mnie wrócisz – uniosła głos cofając się ku wyjścia – Zobaczysz! Przyjdziesz z podkulonym ogonem!

- Spadaj – wyganiał ją.

- Jeszcze nie skończyłam! Pamiętaj! Nie pozwolę, aby inna zajęła moje miejsce, cioto! - otworzyła drzwi obserwując Cusacka.

- Mam ci poprawić z drugiej strony, dziwko? - zdenerwował się. Miał zamiar podejść do niej, lecz modelka zniknęła za drzwiami nie zapominając o trzaśnięciu. Cusack walnął pięścią w drewniane drzwi klnąc. Ta suka mnie wykończy kiedyś, pomyślał.

*

     Mijały kolejne dni maja. Żmudne, długie i samotne. Sal próbował skupić się na swojej pracy, ale zwyczajnie mu to nie bardzo wychodziło. Czuł się zły przede wszystkim na siebie, gdyż pozwolił myślom zawładnąć nim na kilka dni. Magdalena była numerem jeden wśród snów, jakie go nachodziły. Tak bardzo chciał odpocząć od niej.

Nie spotykał się ze znajomymi, choć miał to zrobić. Nie odbierał telefonów, unikał wszelakich kontaktów z ludźmi. Nie chciał pokazać, jak bardzo jego męska duma została zraniona. Sam nie chciał się do tego przyznać. Spodziewał się, że czas wyleczy rany.

Jordan próbował dodzwonić się, ale Sal świadomie nie odbierał połączeń. Na ekranie widniało wiele nieodebranych sygnałów, oraz wiadomości. Miał chęć napisać, że jest mocno zajęty, ale zwyczajnie nie potrafił. Wiedział, że posypią się pytania odnośnie jego stanu psychicznego. Był pewny, że Magdalena nagadała w większości głupoty, w innym przypadku Jordan nie dobijałby się jak poparzony.

Wyłączył telefon całkowicie, rzucając go gdzieś na kraniec szarego biurka. Nie dbał o to, że pięciocalowy apple mógłby spaść na podłogę. Musiał skupić się na pracy, to w tej chwili było ważne. Tuż przed zerwaniem z Magdaleną zdążył z powodzeniem zamknąć zlecenie. Chciał świętować z tej okazji z narzeczoną, ale tknęło go, aby pojechać za nią. Cóż mu po dobrych wynikach ze śledztwa, gdy jego narzeczona pieprzyła się z innymi. Teraz miało być zupełnie inaczej. Praca pozostała na pierwszym miejscu.

     Przeglądał najróżniejsze strony w laptopie, przeszukiwał informacje potrzebne do dalszych postępowań w innym śledztwie. Nagle usłyszał głośne pukanie do drzwi wejściowych, które nasilały się z każdą sekundą. Nie zareagował.

- Sal! Wiem, że tam jesteś! - usłyszał głos Jordana Thompson. 32 -latek próbował się dobić do niego.

Kurwa … nie mam zamiaru nikomu się na razie spowiadać z tego, co przeżywam. To nie ta chwila. Niech on sobie idzie – pomyślał. Wiedział, że Jordan nie odpuści. Był uparty i dążył do celu, jaki sobie wymierzył. Jeżeli ubzdurał sobie, że ma wejść do domu Sala, zrobi to. Detektyw musiał opuścić swoją sypialnię, która wyglądała jak pobojowisko. Przed wyjściem uchylił okno, by odświeżyć pomieszczenie.

Jeżeli wspomni o tej kurwie, wyproszę go jak gnoja. Chcę siedzieć sam w tym parszywym domu. Otworzył drzwi wyjściowe, gdy tylko pojawił się na parterze. W progu ujrzał Jordana, który miał nieco poważną minę. Sal dawno nie widział u niego tej powagi. Mógł stwierdzić, że nie pasowała do niego. Bez słów 32-latek wszedł do salonu, po czym odwrócił się do detektywa. Chciał go na chwilę objąć, ale wiedział, że Cusack nie lubił obejmować się z facetami.

- Sal, co ty odpierdalasz, co? - niemal się wydarł, na co Cusack spojrzał na niego poważnie.

- Pracuję, jak widać – mruknął.

- Przestań … w domu, tak? - Jordan wyglądał na cwańszego, niż to mogło się zdawać. On zawsze był bystry, ale nie okazywał się tym na każdym kroku. Rozsiadł się na kanapie, wtedy Sal zajął miejsce na fotelu.

- Może piwo? - zaproponował.

- Chętnie – odrzekł – Z lodówki, bo gorącz jest i pot po dupie leci – dodał szybko. Sal musiał ponownie wstać i udał się wtedy do kuchni, aby wyjąć z lodówki alkohol. Wracając zauważył, że młody facet zdjął buty, oraz podkoszulek. Na gołej klacie wyglądał jak spocony zboczeniec. Jego opalenizna rzucała się w oczy, również te skarpety, jakie niepotrzebnie zakładał do sandałów.

- Kurwa, co ty odwalasz? Co to za rozbieranki? - zapytał się go, gdy tylko podał mu piwo. Sal zwyczajnie nie lubił rozebranych facetów, w szczególności w swoim domu.

- Gej porno – zaśmiał się – A tak poważnie: jak tam sprawa ze śledztwem? - zapytał, gdy Sal usiadł.

Uff, dobrze, że nie zacząłeś naszej rozmowy od tematu o Magdalenie. Nie zniósłbym tego. Ona już nie żyje w moim świecie. To zwykłe pudło – pomyślał.

- Śledzę jednego typa, który może mieć powiązanie z morderstwem twoich rodziców – zaczął – Jednak muszę ostrożnie go obserwować, aby nie zauważył niczego. Mamy do czynienia ze złodziejami cennych rzeczy. U was skradziono obrazy, srebrne dodatki i biżuterie. To wszystko musiało mieć już swoją cenę, skoro zaatakowali i dopuścili się do morderstwa. Mam kontakty z jednym gliniarzem. Będę miał wgląd do pewnych danych. Ale wiesz kolego, że wypełnię tylko połowę zadania. Zapłaciłeś mi połowę ceny. Dobrze wiesz, że oddzielam sprawy zawodowe, od prywatnych. Muszę ściągać i z ciebie kasę – opowiedział. Głupio mi było podkreślać to, że zapłacił mi połowę ceny. Uzgodniliśmy, że dojdę do połowy z robotą. A jak on zapłaci więcej, to wtedy ruszę dalej. Jestem prawie na połowie. Wiem już wiele, skoro od miesięcy prowadzę tą sprawę. W międzyczasie brałem inne sprawy, ale ta jest bardzo trudna i wymaga większych kosztów. Jestem w końcu profesjonalistą i wiem, jak się za to zabrać, aby samemu nie popaść na dno.

- Rozumiem to, Sal. Oddaliśmy wszystkie oszczędności, pracujemy ciężko. Musimy odkładać kasę na życie i na dalsze śledztwo. Chcieliśmy zapożyczyć się w banku, ale nie udzielili nam kredytu – odrzekł – Ważne, że coś zaczęło się dziać i wkrótce winny śmierci pójdzie siedzieć, a my odzyskamy spokój. Ja jakoś się trzymam, ale Vanessa tęskni mocniej za rodzicami. Szkoda mi jej – wyznał.

- Vanessa potrzebuje twojego wsparcia – otworzył swoją butelkę, gdy Jordan swoją jeszcze trzymał zamkniętą. Upił kilka łyków patrząc na przyjaciela. Cholera, minęło tyle czasu, a oni chcą rozdrapywać to wszystko. Nawet jeśli znajdę winnego to i tak nic nie wróci życia państwa Thompson. Albo mam zjebany humor i widzę wszystko z brakiem sensu.

- Sal, może opowiesz o tym, co zdarzyło się niedawno? - Jordan dołączył do sączenia piwa. Patrzył z zaciekawieniem na detektywa.

- Nie mam ochoty … to jedno wielkie nieporozumienie, ale z pewnością doszły do ciebie informacje nieco zakrzywione – odpowiedział.

- Mówiliśmy tobie … wiem, nie powinienem ci dawać wykładów, że ostrzegałem i w ogóle, ale faktycznie ona to było jedno wielkie nieporozumienie. Nie rozmawiam z nią, sam wiesz, że nie lubiła nas, ale sama od siebie zadzwoniła do Vanessy i zaczęła opowiadać bzdury. Nie powtórzę tego, bo bełkotała za dużo. Od razu zrozumieliśmy, że ona chciała wypłynąć na wierzch, a z ciebie zrobić najgorszego – opowiedział. A to cwana suka. Nie czekała, a całkiem sprawnie poszło jej wygadywanie bzdur na mój temat – pomyślał.

- A co mogłaby zrobić – powiedział bez wyrazu uczuć – Nie jestem już z nią, z wiadomych przyczyn. Koniec tematu – podkreślił na koniec.

- Rozumiem i dobrze zrobiłeś – przybił mu piątkę. 

_____🐢_____

Hej! I już jestem z nowym rozdziałem. Wczoraj na Zoom Tv oglądałam DragonBlade/Wojna Imperiów. Film prawie nowy, z 2015 roku. Przyznam, że ten film to taki dramat historyczny, ale z elementami komedii oraz akcji. O co chodzi z komedią? Po prostu było takich kilka scen, ale nie łudźcie się. Ogólnie polecam, ale niestety bardzo rozczarowujący w pewnych względach. Przeżyłam dosłownie szok (ogólnie przeżywam to nadal...), gdy prawie pod koniec filmu pokazano, co stało się z Luciusem :( a tę rolę grał John Cusack. Myślałam, że się poryczę. Nie będę spojlerowała, co mu się wydarzyło, ale było to okrutne. Huo An, którego grał Jackie Chan powinien się porządnie zemścić za Luciusa. W końcu byli przyjaciółmi - przez tylko 15 dni - ale byli. Okrutny Tiberius wyrządził wiele zła. Co do roli Johna, przyznam, że świetnie zagrał Luciusa i to dało mi kilka fajnych pomysłów- ale nie zdradzę :) I wspomnę scenę, w której Huo An śpiewał, a później rzymianie (oddział Luciusa) swój hymn, to miałam wrażenie, że patrzę na "Idola". No i ten sztuczny aplauz publiczności wklejony w dźwięk. To tyle. 

credit: http://www.maactioncinema.com/archives/739

Czyż nie przystojny? :D Ach, dziś o 17:55 też będzie powtórka na tym kanale ... ale raczej nie obejrzę. Nie mogę tego ścierpieć, co się z nim stało :'( cry/traurig....